Εδώ καταγράφονται οι σκέψεις μας για βιβλία που διαβάσαμε, αφήνοντας τα σχόλια ανοιχτά, ώστε για κάθε βιβλίο που παρουσιάζεται να προκύψει μια ανοιχτή ομάδα σχολιαστών για το βιβλίο. Η συντομία και ο διάλογος είναι επιθυμητά.
Τα καλά βιβλία είναι αυτά που σε γεμίζουν με τη χαρά της ανάγνωσης· αυτή η αίσθηση που είχες όταν ανακάλυπτες παιδί μια πραγματικά καλή αφήγηση, όλο και λιγότερο σε βρίσκει στην ενήλικη ζωή. Η τέχνη της αφήγησης πλέον επικεντρώνεται σε όλο και δυσκολότερα θέματα που φέρνουν τον κόσμο του εγκλήματος…
Στη Σιβηρική Αγωγή εκείνο που σοκάρει δεν είναι οι βίαιες και σκληρές σκηνές που περιγράφει. Αυτές αναμένεις να τις διαβάσεις, από τη στιγμή που μπαίνεις στον κόσμο των Σιβηριανών εγκληματιών. Εκείνο που σε ξαφνιάζει είναι η συνειδητοποίηση πως, όσο διάβαζες το βιβλίο, ένιωθες ένα αίσθημα θαλπωρής, ζεστασιάς και αλληλεγγύης. Ένα…
Ο ίδιος έχει μιλήσει για το έργο του και το έχει περιγράψει ως μια μελέτη για τον χρόνο. Είναι εξόφθαλμα ένα πείραμα, σχεδόν ένα πείραμα φυσικής, με μανδύα λογοτεχνικό και φιλοσοφικό, που μετράει τον χρόνο: τον χρόνο που κυλάει η ζωή του Χανς Κάστορπ. Η πρώτη μέρα του στο ίδρυμα…
Γιατί πορτοκάλια; Είναι διηγήματα; Όχι, είναι οι ρίζες ενός δέντρου, οι ρίζες που οδηγούν στον ίδιο κορμό, τον κρατούν βυθισμένο στη Γη, αλλά δεν τον εμποδίζουν να στρέφει τα κλαδιά του στον Ουρανό, αφήνουν το αεράκι να περνά ανάμεσα από τα φύλλα του και να σκορπάει το άρωμα των ανθών…
Όταν έχεις έναν γείτονα που τον κατοικεί η ποίηση, τότε είσαι ευδαίμων· ο Γιάννης Ναζλίδης έχει μια ανοιχτή καρδιά κι η ποίηση τον επιθυμεί και τον αποθυμεί και τον επισκέπτεται συχνά. Έτσι, γράφει ό,τι εκείνη του ψιθυρίζει στο αυτί, να το ακούσουν όλοι· κι εκείνοι ακόμη που μόνο δυνατές φωνές…
Κείμενο: Αναστασία Καραβασιλείου Το Αρχέγονο είναι ο τόπος μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Σε άλλους καιρούς του παραμυθιού, που κάποιες φορές αγγίζουν και ξύνουν τα κοιλώματα του ιστορικού κήτους, συμβαίνουν συγχρόνως οι ιστορίες όλων των ηρώων. Αναπτύσσονται σαν τη δομή ενός ψαροκόκαλου. Από το κεντρικό οστό του Αρχέγονου ξεπετάγονται τα μικρά…
Κείμενο: Αναστασία Καραβασιλείου Το ξεκίνησα εν μέσω θέρους, σε μια δύσκολη καμπή της ζωής, όπου οι αλλαγές της με ξαφνιάζουν και με βρίσκουν απροετοίμαστη. Αναρωτιέται, βέβαια, κανείς, πότε και πώς μπορούμε να είμαστε έτοιμοι για αλλαγές; Ιδιαίτερα όταν οι μικροί μας κόσμοι αφανίζονται και δεν έχουμε ακόμη όλα τα υλικά…
Είναι ο Μαζίντ αλ Νάτζντι αλ Χάναφι και αφηγείται. Μας επαναλαμβάνει το όνομά του που δηλώνει την περιοχή απ’ την οποία κατάγεται, το οικογενειακό του όνομα και το όνομα της φυλής του. Περιπλανιέται και μαζί του μεταφέρει μια μυστική βιβλιοθήκη με θησαυρούς γνώσης. Διασχίζει μια μακριά γραμμή, καθώς περνά απ’…
Ο Κορτάσαρ βρήκε τρόπο να μιλήσει για τα όρια της λογικής και για όσα δεν μπορούν να ειπωθούν. Και ο τρόπος αυτός δεν βρίσκεται μέσα στη γλώσσα, δεν βρίσκεται στα όρια των λέξεων, αλλά σε όσα παρεμβάλλονται μεταξύ των λέξεων. Επεκτείνει, έτσι, τα όρια του κόσμου, κλείνοντας το μάτι στον…
Διαρθρωμένες σε τέσσερις ενότητες, σαν τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα ή τις τέσσερις ποιότητες της Γης, οι ιστορίες της ερημιάς είναι διαποτισμένες με μαγεία, που μεταμορφώνει ακόμη και την πιο σκληρή πραγματικότητα. Περιδιαβαίνουμε στους τόπους των παιδικών χώρων, στις περιπλανήσεις της νεότητας και στην αναζήτηση μιας άλλης πραγματικότητας. Η Πορτογαλία,…