Εὐφρόνη

Η λέξη δηλώνει την καλή ώρα και κατ’ ευφημισμό τη νύχτα. Έτσι στον Ησίοδο διαβάζουμε μακραὶ γὰρ καὶ ἐπίρροθοι εὐφρόναι εἰσί. Δηλαδή μακρές και σύμμαχοι είναι οι νύχτες. Ο Ησίοδος βλέπει στις μακρές νύχτες έναν βοηθό και προστάτη. Το σκοτάδι παρέχει τη δική του ασφάλεια. Κι ο Πρόκλος συμπληρώνει ότι…

Περισσότερα

Σημειώσεις για τα «Ηθικά Νικομάχεια» του Αριστοτέλη

Οι σημειώσεις αυτές θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα βοηθητικό συμπλήρωμα στη μελέτη των Ηθικών Νικομαχείων, καθώς συνοπτικά αποδίσουν τα κεντρικά ζητήματα του φιλοσοφικού έργου του Αριστοτέλη. Οι μαθητές της Γ’Λυκείου, που διδάσκονται στο γνωστό αρχαίο κείμενο αποσπάσματα του έργου, θα ήταν απαραίτητο να έχουν πρώτα μια συνοπτική εικόνα του συνολικού…

Περισσότερα

Το Ξωτικό και το Ουράνιο Τόξο

Το παραμύθι αυτό είναι η διασκευή ενός παραδοσιακού Ινδιάνικου παραμυθιού με τα χρώματα του Ουράνιου Τόξου. Μας διδάσκει πολλά πολύτιμα μαθήματα για τη ζωή. Κυρίως το πόσο σημαντική είναι η συνεργασία και η συμφιλίωση των διαφορετικών στοιχείων. Χωρίς τη διαφορετικότητα, αλλά και τη συμφιλίωση, θα κυριαρχούσε μια μουντή ομοιομορφία και…

Περισσότερα

Η ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΡΜΗ

Συγγραφέας του άρθρου: Αναστασία Καραβασιλείου Η περιοχή της αρχαίας Θεσσαλονίκης (κατά μια εκδοχή της Θέρμης)[1] Η περιοχή γύρω από τον μυχό του Θερμαϊκού κόλπου, μέχρι τις λίμνες του Λαγκαδά, ονομαζόταν κατά τους αρχαίους χρόνους Μυγδονία. Οι παλαιότεροι κάτοικοι της περιοχής θα πρέπει να ήταν αρχαία θρακικά φύλα, που ονομάζονταν Μύγδονες….

Περισσότερα

Η Θεότητα και η Άρκτος: Υβριδική Εικονογραφία και Συμβολισμός στο Çatalhöyük, Joan Marler and Harald Haarmann

Το κείμενο αυτό αποτελεί μετάφραση του άρθρου των Joan Marler and Harald Haarmann The Goddess and the Bear: Hybrid Imagery and Symbolism at Çatalhöyük, που δημοσιεύτηκε το 2007 στο περιοδικό Archaeomythology. Είναι διαθέσιμο ηλεκτρονικά στον παρακάτω ιστότοπο: Το έργο με τίτλο Η Θεότητα και η Άρκτος: Υβριδική Εικονογραφία και Συμβολισμός…

Περισσότερα

Οι θεές, Ελένη Λαδιά

Η μνήμη είναι ο πυρήνας. Η ιστορική μνήμη, η βιωμένη μνήμη και το συλλογικό βίωμα, η βιολογική μνήμη και η απώλειά της. Η μνήμη είναι και ο ιστός της αφήγησης. Απλώνεται με τη μορφή μικρής πραγματείας, συλλογικής αφήγησης που μετέδωσαν οι μπάμπες, προσωπικών σκέψεων που καταγράφονται σαν ημερολόγιο. Έτσι, κάθε…

Περισσότερα

Λούμπεν Μυθιστορηματάκι, Ρομπέρτο Μπολάνιο

Το πρώτο πρόσωπο της αφήγησης δεν μας αφήνει να περάσουμε πίσω από την εξωτερική εντύπωση. Τα γεγονότα απλώς συμβαίνουν κι η ηρωίδα τα ζει ως παρατηρήτριά τους. Οι άνθρωποι περνούν. Τα συναισθήματα ανέκφραστα. Το φως δεν παύει ποτέ, το σκοτάδι που ευαγγελίζεται μια παύση για ξεκούραση αργεί να έρθει. Η…

Περισσότερα

Ιστορίες του καλού θεού, Ράινερ Μαρία Ριλκε

Ο θεός του Ρίλκε είναι διαφορετικός από αυτόν που έχουμε συνηθίσει. Οι ρίζες αυτού του θεού είναι βαθιά ριζωμένες στις παιδικές ψυχές, στις οποίες απευθύνονται τα παραμύθια. Όμως ο αφηγητής δεν τα αφηγείται απευθείας στα παιδιά. Τα παραδίδει στους μεγάλους, ώστε να τα μεταφέρουν αυτοί στους άμεσα ενδιαφερόμενους. Κάθε παραμύθι…

Περισσότερα

Ινδιάνικος Χειμώνας, Frederic Roux

Η εναλλαγή των εποχών μοιάζει κρυμμένη από τις οθόνες και τις θεωρίες περί κλιματικών αλλαγών. Κυρίως, όμως, κρύβεται πίσω από τα μεγαθήρια, φτιαγμένα από ατσάλι και τσιμέντο. Όλα φαίνονται να μην αλλάζουν. Σαν βαριά σκονισμένη κουρτίνα ο σύγχρονος τεχνολογικός πολιτισμός καλύπτει την γέννηση και τη φθορά, τον θάνατο και την…

Περισσότερα

Η συνείδηση του Ζήνωνα, Ίταλο Σβέβο

Ο Τζέιμς Γουντς στο επίμετρό του χαρακτηρίζει τον Ζήνωνα έναν Δον Κιχώτη του μοντερνισμού. Όλα όσα επιθυμεί, όλα όσα βλέπει γύρω του λειτουργούν αντεστραμμένα. Άλλα φαντάζεται κι άλλα συμβαίνουν, άλλα ισχυρίζεται ότι κάνει κι άλλα κάνει. Ποιος είναι στα αλήθεια ο Ζήνων; Αυτός που θυμάται τον εαυτό του ή αυτός…

Περισσότερα